Γιεσένιν, Σεργκέι Αλεξάντροβιτς

(Sergei Aleksandrovich Yesenin, 1895 – 1925). Ρώσος ποιητής. Καταγόταν από αγροτική οικογένεια. Το 1913 εγκαταστάθηκε στη Μόσχα όπου εργάστηκε σε τυπογραφείο και ταυτόχρονα παρακολούθησε μαθήματα στο λαϊκό πανεπιστήμιο A.M. Σανιάφσκι. Η Οκτωβριανή επανάσταση συγκίνησε και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον Γ. Το 1919 έγινε μέλος φιλολογικής ομάδας, γνωστής ως ομάδα των Ιμαζινιστών. Επηρεάστηκε βαθιά από τη λαϊκή παράδοση και δημιούργησε ένα πρωτότυπο ποιητικό σύστημα στο οποίο συνδύασε τη μελωδικότητα με τη γραφικότητα και τη λαογραφία. Έγραψε πολλά έργα με λυρικό ύφος αλλά και πεσιμιστική διάθεση, στα οποία είναι έντονο το στοιχείο της αγάπης του για κάθε ζωντανή ύπαρξη. Τα σπουδαιότερα έργα του είναι: Παντοκράτωρ (1919), Το τραγούδι για το ψωμί (1921), Ο μαύρος άνθρωπος (1925) και η Μπαλάντα για τους είκοσι έξι, στο οποίο περιγράφει την προσωπικότητα του Λένιν και τα κατορθώματα των επαναστατών του Μπακού.